بیمه‌ دیه در حقوق ایران و فقه امامیه

در عصر کنونی باتوجه به رشد روز افزون انواع بیمه‌ها  هر روز خطرات جدیدی تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد. دراین‌میان خطر مسئولیت افراد نسبت به دیه که به عنوان یک حکم  منصوص شرعی شناخته می‌شود، توسط مؤسسات بیمه مورد پوشش قرار می‌گیرد. به همین جهت لازم است تبیین شود که از دیدگاه شرع، دیه چه ماهیتی دارد و هدف از انواع بیمه چیست تا در نهایت روشن شود آیا از نظر فقهی حقوقی می‌توان بیمة دیه را در قالب بیمه‌های خسارت یا بیمه‌های اشخاص پذیرفت؟ و آیا می‌توان پرداخت دیه را موضوع عقد بیمه قرار داد و بیمه‌گر را به جای بیمه‌گذار یا شخص ذی‌نفع دیگری، موظف به پرداخت دیه کرد؟ به‌نظر‌می‌رسد می‌توان دیه را در قالب بیمة مسؤلیت پذیرفت؛ همچنین خسارات مازاد بر دیه را نیز با استناد به ادلة لاضرر مطالبه نمود و حتی بیمه دیه، قابلیت جمع با بیمه‌های اشخاص مثل بیمه عمر را دارد، از این جهت مقاله پیش‌رو دو جنبة تحلیلی و  کاربردی دارد که مؤسسات بیمه داخل کشور می‌توانند از آن بهره‌برداری کنند